W Szkocji stawia pierwsze swoje kroki w pracy społecznej, zaopatruje żołnierzy w polską prasę i książki. Organizuje też masową produkcję wełnianych nakolanników, niezwykle pomocnych polskim lotnikom podczas ich nocnych lotów nad Niemcy. Po powrocie do Londynu pracuje w Polskim Rządzie na Obczyźnie w Ministerstwie Rolnictwa, potem jednak wyjeżdża do Liverpoolu, gdzie przy Uniwersytecie Liverpoolskim otwarto Polską Szkołę Architektury. W 1949 roku otrzymuje dyplom Inżyniera Architekta i rozpoczyna pracę przy projektowaniu miast-ogrodów.
polskiej emigracji 17 września 1939 r.
Wskutek ponurych wieści o aresztowaniu przez komunistyczny reżim powracających wojskowych, Hanka i jej mąż nie decydują się na powrót do Polski. Postanawiają pozostać w Anglii, ale decyzja o likwidacji polskich wojsk w tym kraju oraz opublikowanie przez Kongres Stanów Zjednoczonych ustawy o przyjęciu do Ameryki 100 tysięcy polskich wojskowych powodują, że latem 1952 roku na pokładzie statku Queen Mary dociera do Los Angeles w Kalifornii.
Przez dwadzieścia lat pracuje jako architekt i urbanista. Pisze dwie książki opublikowane przez Delaware Valley w Filadelfii na temat ochrony zabytków historycznych. Jej wiedza w tym zakresie zostaje dostrzeżona przez Smithsonian Institution, które wysyła ją na dwa lata do Polski w celu opracowania studium na temat polskich metod konserwacji i odbudowywania historycznych pomników i miast. Pracując zawodowo uzupełnia swoją edukację na wydziale urbanistycznym Uniwersytetu w Filadelfii oraz studiuje Ochronę Zabytków na Politechnice Warszawskiej.
Jeszcze bardziej widoczna jest jej aktywność i zaangażowanie w pracy społecznej. Od momentu przyjazdu do Los Angeles współtworzy Stowarzyszenie Nowej, powojennej Emigracji. W 1955 roku jako pierwsza kobieta zostaje Prezesem, a jeszcze później Honorowym Prezesem tej organizacji. Organizuje szereg imprez mających na celu budowę reprezentacyjnego Domu Polskiego. Jest jedną z założycieli Fundacji Jana Pawła II, a za działalność w niej otrzymuje Medal Papieski „Pro Ecclesia et Pontifice”. Razem z grupą Polek i Amerykanek zakłada „Helena Modjeska Foundation” i doprowadza do uruchomienia działającego do dziś Muzeum Heleny Modrzejewskiej w jej starej posiadłości w Orange County w południowej Kalifornii.
W 1977 roku razem z mężem przenosi się z Los Angeles do Mission Viejo w Orange County, gdzie po 47 latach szczęśliwego pożycia małżeńskiego w 1986 roku umiera jej mąż. Hanka Górska odchodzi niemal 20 lat później w lipcu 2005 roku, po krótkiej, niespodziewanej chorobie, w otoczeniu licznych przyjaciół. Jej prochy zostały złożone obok prochów męża w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródno w Warszawie.
Created with WebWave CMS
Urocza Łowiczanka i niezwykle przedsiębiorcza Amerykanka. Patriotka, działaczka polonijna, zawsze pełna energii, woli działania i poprawiania świata na lepszy.
Nasza Ciocia z Ameryki…
Hanka Górska z domu Kupisz 65 lat swojego życia spędziła poza Polską, ale nigdy tak naprawdę nie opuściła tego kraju. Myślami zawsze była w Polsce, śledziła nasze sprawy, wiadomości i doniesienia. Na pytanie Where are you from ? odpowiadała: Jestem Polką, obywatelem Ameryki.
Kochała Polskę i Stany Zjednoczone i była wdzięczna, że pozwolono jej tam żyć.
Druga wojna światowa zastała ją w Warszawie, gdzie pracowała w sztabie Naczelnego Wodza Edwarda Rydza Śmigłego. 17 września 1939 roku,
w dniu napadu Sowietów na Polskę wraz ze Sztabem Wodza Naczelnego opuściła kraj na zawsze. Tydzień później w Vatra Dorney w Rumunii w warunkach polowych odbył się jej ślub z kapitanem Wojska Polskiego Jerzym Górskim.
Potem nastąpiła ucieczka z obozu dla internowanych w Rumunii do Francji i do Paryża, gdzie gen. Władysław Sikorski formował Polską Armię. Gdy wkrótce Francja poddała się Niemcom, Hanka wraz z mężem, przez Dunkierkę dotarła do Anglii.